وجود رتیل در خانه برای انسان ها خطرناک است؟
رتیل ها مربوط به رده عنکبوتیان با ۸ پا و اسکلت خارجی هستند. آن ها برخلاف ظاهر پرزدار و خطرناک و همچنین صداهای ترسناکی که موقع خوردن طعمه، تهدید شدن یا حمله کردن از خود در می آورند، در اکثریت مواقع خطری برای انسان ها ندارند و فقط در برخی موارد نادر ممکن است خطرناک باشند. با این حال وجود رتیل در خانه می تواند عوارضی را برای ساکنین خانه در بر داشته باشد که در ادامه علاوه بر بررسی کلی رتیل ها، به موضوع خطرات احتمالی ناشی از آن ها نیز می پردازیم.
ویژگی های ظاهری رتیل ها
برخلاف اینکه در فیلم ها و داستان های بسیاری، آن ها را خیلی بزرگ با بدنی پرزدار و به عنوان یکی از موجودات ترسناک، نمایش می دهند، رتیل ها نسبت به ظاهرشان، خطر بسیار کمی دارند. امروزه بیشتر افراد، رتیل ها را به عنوان یک موجود خانگی بی خطر می شناسند.
رتیل ها از رده آراکنیدها یا عنکبوتیان هستند که رده ای از جانوران با ۸ پا و دارای اسکلت خارجی هستند. این ویژگی کمک می کند تا عنکبوت ها را از انواع حشرات که فقط ۶ پا دارند تشخیص دهیم. رده عنکبوتیان، شامل تعداد زیادی از خانواده عنکبوت ها است؛ رتیل های بزرگ و پرزداری که می شناسید متعلق به خانواده ترافوسیدا (Theraphosidae) هستند که خودشان ۹۰۰ گونه دیگر نیز دارند. اندازه بدن آن ها از ۲.۵ سانتیمتر؛ به اندازه یک بند انگشت؛ تا ۳۰ سانتیمتر متغیر است.
با اینکه بسیاری از رتیل ها، رنگ های تیره ای دارند، اما آن ها در رنگ های مختلفی در طبیعت دیده می شوند.
رنگ هایی نظیر:
- زرد
- نارنجی
- آبی
- قهوه ای
- سیاه
رتیل ها عمدتاً در کجا زندگی می کنند؟
نام انگلیسی رتیل، Tarantula است.
این نام از یک شهر ایتالیایی به نام Taranto گرفته شده که برای اولین بار یک نوع عنکبوت خاص در آنجا پیدا شد و پس از آن به آمریکای شمالی برده شد و در نهایت هم نام آن بین جوامع علمی، تثبیت شد. رتیل ها در کل قاره آفریقا، آمریکا و بخش هایی از آسیا پیدا می شوند. به طور کلی ترجیح این جانوران، خاک های خشک بیابان ها، مناطق گرمسیری و علفزارها است. با این حال رتیل ها در مناطق مرطوب مانند جنگل های بارانی نیز به وفور یافت می شوند. بنابراین احتمال وجود رتیل در خانه هایی که در مناطق گرمسیری زندگی می کنند، بیشتر است. در آمریکای شمالی، بسیاری از گونه ها ترجیح می دهند روی زمین زندگی کنند اما به ندرت می توان گونه هایی نیز پیدا کرد که داخل و روی درختان زندگی می کنند.
در فصول سرد سال، رتیل ها عمدتاً به مکان های گرم و مرطوب پناه می برند.
آن ها در طبیعت، در شکاف هایی در زیر زمین پنهان می شوند اما در شهرها و مناطق مسکونی به خانه ها حمله می کنند. به همین دلیل وجود رتیل در خانه در فصل زمستان امکان پذیر خواهد بود با اینکه بسیاری از ما، در تابستان انتظار دیدن چنین موجوداتی را داریم.
رتیل ها چه می خورند؟
رتیل ها بر خلاف عنکبوت ها که برخی از گونه هایشان گیاهخوار هستند، جزو دسته گوشتخواران محسوب می شوند. آن ها عمدتاً حشرات و عنکبوت های کوچک را می خورند اما رتیل های بزرگ توانایی کشتن موجودات بزرگتر از خود را نیز دارند.
انواع حشرات و موجوداتی که طعمه رتیل ها می شوند عبارتند از:
- سوسک
- مورچه
- مارمولک
- جیرجیرک
- موش
- پرندگان
- مارها
قبل از اینکه رتیل ها وارد فاز تهاجمی و حمله نسبت به دشمن یا طعمه خود شوند، معمولاً از طریق گرفتن ژست خطر یا تولید صدای هیس مانند و بلند، علامت هشدار می فرستند. بنابراین در صورت وجود رتیل در خانه نگران حمله و گزش ناگهانی آن ها نباشید. بیش از آنکه ما از آن ها بترسیم، رتیل ها از ما وحشت دارند.
آیا رتیل ها نیش می زنند؟
اجزای دهانی رتیل ها، کِلیسِرا (chelicerae) نام دارد.
این اجزا حاوی غددی هستند که سم تولید می کند و پس از آن از طریق دندان های نیش به بیرون ترشح می گردد، درست مشابه با سوزنی که با قرارگیری در زیر پوست محتویاتش خالی می شود. طول دندان های نیش در برخی گونه های رتیل گاهی به ۲ سانتیمتر نیز می رسد. وقتی سم وارد بدن طعمه می شود، رتیل ها از کلیسراهای خود مایعی ترشحی می کنند که روی بدن طعمه ریخته می شود و به مایع شدن و هضم آن در بیرون از بدن کمک می کند (بر عکس نحوه عملکرد معده در انسان) تا مکیدن آن برای رتیل ها ساده تر شود.
رتیل ها ممکن است انسان را مورد گزش قرار دهند اما چون آن را به عنوان یک طعمه در نظر نمی گیرند، سمی نیز به بدن انسان تزریق نمی کنند و فقط دندان های نیش خود را به پوست وارد می کنند.
گزش رتیل می تواند عوارض زیر را در بر داشته باشد.
- درد در محل گزش
- تورم
- بالا رفتن ضربان قلب
- خارش
پرزهای بدن رتیل، وسیله دفاعی ناشناخته
در حقیقت آنچه که ما باید از آن دوری کنیم، پرزهای بدن رتیل است.
پرزهای بدن رتیل یک حقه دفاعی خیلی قویتر از سم آن ها محسوب می شود. علاوه بر اینکه این پرزها یا موها یک روش تشخیصی برای شناسایی و تفکیک رتیل ها از عنکبوت ها است، برای این موجودات به عنوان وسیله دفاعی ثانویه نیز عمل می کنند.
بسیاری از رتیل ها در اقصی نقاط جهان، در ناحیه شکمی خود پرزهای سیم خاردار مانندی به طول ۱ میلیمتر دارند که وقتی به آن ها حمله شود یا احساس خطر کنند، می توانند روی جانور مهاجم بپرند. این موها برای چشم انسان ها و غشای مخاطی بینی و دهان بسیار سوزش آور است و منجر به موارد زیر می شوند.
- خارش شدید
- تشکیل کهیر
- درد خفیف
- مشکلات تنفسی
به همین دلیل پرزهای نازک و کوچک بدن رتیل ها که از طریق هوا و یا تماس با بدن، وارد قسمت های حساس بدن انسان شود، منجر به خارش شدید و واکنش های آلرژیک می گردد که در برخی موارد فرد را نیازمند کمک های پزشکی و اورژانسی می نماید.
آیا نیش رتیل ها خطرناک است؟
رتیل ها موقع خطر و خوردن طعمه صدای ترسناکی از خودشان بروز می دهند.
می توان گفت که وجود رتیل در خانه برای انسان ها ترسناک بوده اما خطری در بر ندارند. فقط در برخی موارد نادر می توان گفت که نیش یک رتیل می تواند آسیب جدی یا واکنش آلرژیک شدیدی ایجاد کند که برای برخی افراد کشنده باشد. برخی افراد ترجیح می دهند در صورت مواجهه با رتیل و حتی سایر آفات شبیه به رتیل، آن ها را به طبیعت برگردانند اما برخی دیگر از افراد نیز، با این فکر که ممکن است تعداد زیادی رتیل در خانه وجود داشته باشد، استفاده از سم کشنده رتیل را به رها کردن این موجودات در طبیعت، ترجیح می دهند.
سم کشنده رتیل آجندا
وای یه بار برای مامانم این اتفاق افتاده بود امده بود خانه
عالی بود